نامه‌های عاشقانه «غلامحسین ساعدی» به «طاهره کوزه‎گرانی» و «غسان کنفانی» به «غادة السمان» (مطالعه‌ای تطبیقی در ادبیات اعترافی)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران

2 دانشجوی دکتری، گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران.

چکیده

ادبیات اعترافی، شاخه‎ای از ادبیات و دربرگیرنده آثاری است که به‌نوعی زندگی‎نامه شخصی نویسنده را بازگو می‎کند. نامه‎های عاشقانه بین ادیبان، شاعران و چهره‎های مشهور جهان، به‌نوعی از این دسته و بسیار جذاب هستند و توجّه خواننده را جلب می‎کنند. این اتّفاق در همة‌ فرهنگ‌ها و ادبیات ملل رخ داده و ادبیات فارسی و عربی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. نامه‎های غلامحسین ساعدی، نویسنده ایرانی به طاهره کوزه‎گرانی و غسان کنفانی، مبارز و ادیب فلسطینی به غادة سمان، به‌عنوان یکی از ماندگارترین میراث عاشقانه‎های ادب معاصر فارسی و عربی به‎شمار می‎روند که نه‎تنها نمایانگر یک واقعة شاعرانه، بلکه ترکیبی از اعتراف، عشق سوزان و دل‌تنگی هستند و قدرت و عظمت عشق را نشان می‎دهند که هرکسی را فارغ از قدرت و شخصیت و غرور و... مبتلا می‎کند. نوشتار پیش رو رویکرد تحلیلی - توصیفی و تطبیقی در شکل‎گیری عشق و عشق‎ورزی آن‎ها در این نامه‎ها است. نامه‎هایی که با دقّت و صداقت نهفته در آن‎ها می‎توان به جنبه دیگری از حیات این دو نویسنده پی برد و از دریچه‎ دیگری، پرده از شخصیت و زندگی این عشاق دلداده برداشت. دوری از متانت تزئینی و نقاب‎های دروغین، رقابت بر سر عشق، گریه و درد و رنج بهخاطر دوری از معشوق، انتظار برای او و ترس ازدست‌دادنش، معشوق را در موقعیتی بالاتر از خود دیدن، نامه‌نوشتن به‌عنوان همبستگی عینی از عشق و خواهش از معشوق برای انجام متقابل، از مهم‎ترین بن‎مایه‎های مشترک در نامه‎های این دو نویسنده سرشناس ایرانی و فلسطینی است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Love letters from “Gholam Hossein Saedi” to “Tahereh Koozegarani”and “Ghassan Kanafani” to “Ghada Al-Samman” (A comparative study in confessional literature)

نویسندگان [English]

  • Abdol ahad Ghaibi 1
  • Ali Mostafanejad 2
1 Professor of Arabic Language and Literature, Azarbaijan Shahid Madani University, Tabriz, Iran.
2 PhD student, Department of Arabic Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, Azarbaijan Shahid Madani University, Tabriz, Iran
چکیده [English]

Confessional literature is a branch of literature that includes works that somehow tell the personal biography of the author. Love letters between writers, poets and world famous figures are typically of this category, are very attractive, and attract the reader's attention. This has happened in all cultures and literatures of nations and Persian and Arabic literature are no exception to this rule. Letters of Gholam Hossein Saedi, Iranian writer to Tahereh Koozegarani and Ghassan Kanafani, Palestinian fighter and writer to Ghada Al- Samman, are considered as one of the most enduring romantic heritage of contemporary Persian and Arabic literature Which not only represent a poetic event, but also a combination of confession, burning love and nostalgia and show the power and greatness of love that afflicts everyone regardless of power, personality, pride and... .This study is a descriptive and comparative analytical approach to the formation of love and their lovemaking in these letters. Letters in which with the accuracy and honesty hidden in them, another aspect of the life of these two writers can be understood and from another perspective, the character and life of these loving lovers can be revealed. Avoidance of decorative sobriety and false masks, competition for love, crying and suffering for the sake of distance from the beloved, waiting for him and fear of losing him, seeing the beloved in a higher position, writing a letter as an objective solidarity of love And asking the beloved to do reciprocity is one of the most important common themes in the letters of these two famous Iranian and Palestinian writers.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Confessional
  • Love Letters
  • Gholam Hossein Saedi
  • Tahereh Koozegarani
  • Ghassan Kanafani
  • Ghada Al-Samman

عنوان مقاله [العربیة]

رسائل الغرام لـ«غلامحسین الساعدی» إلى «طاهرة کوزه کرانی» و «غسان کنفانی» إلى «غادة السمان» (دراسة مقارنة فی أدب الاعتراف)

چکیده [العربیة]

الأدب الاعترافی هو فرع من الأدب الذی یشتمل علی الأعمال التی تحکی عن السیرة الشخصیة للکاتب بطریقة ما. عادة ما تعتبر رسائل الحب بین الکتاب والشعراء والمشاهیر من هذا الفرع وتکون جذابة للغایة وتجذب انتباه القارئین. هذا حدثٌ یمکن مشاهدته فی جمیع ثقافات وآداب الأمم، ولم یکن الأدبین الفارسی والعربی مستثنینِ من هذا الأصل. تعتبر رسائل غلامحسین الساعدی، الکاتب الإیرانی إلى طاهرة کوزه کرانی وغسان کنفانی، المقاتل والکاتب الفلسطینی إلی غادة سمان، من أکثر التراث الرومانسی خلودا فی الأدبین الفارسی والعربی. هذه الرسائل لا تمثل عملا شعریًا فحسب، بل تمثل کذلک مزیجًا من الاعتراف والحب المشتعل والحنین إلى الماضی، وتظهر قوة وعظمة الحب الذی یصیب الجمیع بغض النظر عن القوة والشخصیة والفخر وما إلى ذلک. هذه الدراسة المقارنة تبحث عن تکوین الحب والعاطفة فی هذه الرسائل معتمدة علی المنهج الوصفی والتحلیلی. هذه رسائل یمکن من خلالها فهمُ جانب آخر من حیاة هذین الکاتبین بالدقة والصدق المختبئیِن فیها، ویمکن بواسطتها الکشف عن شخصیة وحیاة هذین العاشقین المغرمین من خلال نافذة أخرى. التجنبُ عن الرصانة الزخرفیة والأقنعة الزائفة، التنافس على الحب والبکاء والمعاناة من أجل الابتعاد عن الحبیب، فی انتظارها وخوفها من فقدانها، ورؤیة الحبیبة فی موضع أعلى، کتابة رسالة کعلاقة موضوعیة بین الحب والطلب من الحبیبة بالمعاملة بالمثل من أهم المواضیع المشترکة فی رسائل هذین الکاتبین البارزین الإیرانی والفلسطینی.

کلیدواژه‌ها [العربیة]

  • الاعترافی
  • رسائل حب
  • غلامحسین الساعدی
  • طاهرة کوزه کرانی
  • غسان کنفانی
  • غادة السمان
الأرناؤوط، عبداللطیف (2012). تأملات فی رسائل الأدباء. دمشق: منشورات الهیئة العامة السوریة للکتاب.
الاتحاد، ثقافة، 25 جولای 2019، www.alittihad.ae
استاندال (1395). دربارة عشق. ترجمة گلاره جمشیدی. تهران: قطره.
بارت، رولان (1388). سخن عاشق. ترجمه پیام یزدانجو. چاپ چهارم. تهران: مرکز.
باومن، زیگمونت (1392). عشق سیال. ترجمة عرفان ثابتی. تهران: ققنوس.
چاپمن، گری (1398). 5 زبان عشق، ترجمه سیمین موحد، چاپ نوزدهم، تهران: ویدا.
حافظ شیرازی، شمس‎الدین محمد (1388). دیوان حافظ. به‎کوشش ناهید فرشادمهر. چاپ هشتم. تهران: گنجینه.
جنتی‎مهر، حسین (1389). ساعدی نامه‎نویس. جهان کتاب، 15 (3 و 4)، 18-20.
شفایی ‌اصفهانی، شرف‎الدین حسن (1362). دیوان. تصحیح لطفعلی بنان. تبریز: ادارة کلّ فرهنگ و ارشاد آذربایجان شرقی.
ساعدی، غلامحسین (1399). طاهره، طاهره عزیزم. نامه‎های غلامحسین ساعدی به طاهره کوزه‎گرانی. چاپ دهم. تهران: مشکی.
سعدی، مصلح‎الدین (1342). غزلیات سعدی. تهران: اقبال.
سقایی، شیرین (2019). فیلم «آزادی و دیگر رنجها». تهیه‎کننده: چیستا فیلم.
صعب، هیثم (2010). فلسفة الحب. قسمت اول. چاپ اول. بیروت: دارالمدا.
داد، سیما (1387). فرهنگ اصطلاحات ادبی. تهران: مروارید.
میرصادقی، جمال (1394). ادبیات داستانی. چاپ هفتم. تهران: سخن.
بی‎نیاز، فتح‎الله (1390). در جهان رمان مدرنیستی. تهران: افراز
کنفانی، غسان (2005). رسائل غسان کنفانی الی غادة السمان. بیروت: دارا لطلیعة.
مجابی، جواد (1378). شناختنامة غلامحسین ساعدی. تهران: چاپ آتیه.
شافاک، الیف (1396). ملّت عشق. ترجمه علی‎اصغر شجاعی. چاپ ششم. تهران: دویار معاصر.
مولانا، جلال‌الدین محمد (1378). کلیات شمس. تصحیح بدیع‎الزمان فروزانفر. جلد 3. چاپ چهارم. تهران: امیرکبیر.