نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استاد گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران
2 دانشجوی دکتری، گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران.
چکیده
ادبیات اعترافی، شاخهای از ادبیات و دربرگیرنده آثاری است که بهنوعی زندگینامه شخصی نویسنده را بازگو میکند. نامههای عاشقانه بین ادیبان، شاعران و چهرههای مشهور جهان، بهنوعی از این دسته و بسیار جذاب هستند و توجّه خواننده را جلب میکنند. این اتّفاق در همة فرهنگها و ادبیات ملل رخ داده و ادبیات فارسی و عربی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. نامههای غلامحسین ساعدی، نویسنده ایرانی به طاهره کوزهگرانی و غسان کنفانی، مبارز و ادیب فلسطینی به غادة سمان، بهعنوان یکی از ماندگارترین میراث عاشقانههای ادب معاصر فارسی و عربی بهشمار میروند که نهتنها نمایانگر یک واقعة شاعرانه، بلکه ترکیبی از اعتراف، عشق سوزان و دلتنگی هستند و قدرت و عظمت عشق را نشان میدهند که هرکسی را فارغ از قدرت و شخصیت و غرور و... مبتلا میکند. نوشتار پیش رو رویکرد تحلیلی - توصیفی و تطبیقی در شکلگیری عشق و عشقورزی آنها در این نامهها است. نامههایی که با دقّت و صداقت نهفته در آنها میتوان به جنبه دیگری از حیات این دو نویسنده پی برد و از دریچه دیگری، پرده از شخصیت و زندگی این عشاق دلداده برداشت. دوری از متانت تزئینی و نقابهای دروغین، رقابت بر سر عشق، گریه و درد و رنج بهخاطر دوری از معشوق، انتظار برای او و ترس ازدستدادنش، معشوق را در موقعیتی بالاتر از خود دیدن، نامهنوشتن بهعنوان همبستگی عینی از عشق و خواهش از معشوق برای انجام متقابل، از مهمترین بنمایههای مشترک در نامههای این دو نویسنده سرشناس ایرانی و فلسطینی است.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Love letters from “Gholam Hossein Saedi” to “Tahereh Koozegarani”and “Ghassan Kanafani” to “Ghada Al-Samman” (A comparative study in confessional literature)
نویسندگان [English]
- Abdol ahad Ghaibi 1
- Ali Mostafanejad 2
1 Professor of Arabic Language and Literature, Azarbaijan Shahid Madani University, Tabriz, Iran.
2 PhD student, Department of Arabic Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, Azarbaijan Shahid Madani University, Tabriz, Iran
چکیده [English]
Confessional literature is a branch of literature that includes works that somehow tell the personal biography of the author. Love letters between writers, poets and world famous figures are typically of this category, are very attractive, and attract the reader's attention. This has happened in all cultures and literatures of nations and Persian and Arabic literature are no exception to this rule. Letters of Gholam Hossein Saedi, Iranian writer to Tahereh Koozegarani and Ghassan Kanafani, Palestinian fighter and writer to Ghada Al- Samman, are considered as one of the most enduring romantic heritage of contemporary Persian and Arabic literature Which not only represent a poetic event, but also a combination of confession, burning love and nostalgia and show the power and greatness of love that afflicts everyone regardless of power, personality, pride and... .This study is a descriptive and comparative analytical approach to the formation of love and their lovemaking in these letters. Letters in which with the accuracy and honesty hidden in them, another aspect of the life of these two writers can be understood and from another perspective, the character and life of these loving lovers can be revealed. Avoidance of decorative sobriety and false masks, competition for love, crying and suffering for the sake of distance from the beloved, waiting for him and fear of losing him, seeing the beloved in a higher position, writing a letter as an objective solidarity of love And asking the beloved to do reciprocity is one of the most important common themes in the letters of these two famous Iranian and Palestinian writers.
کلیدواژهها [English]
- Confessional
- Love Letters
- Gholam Hossein Saedi
- Tahereh Koozegarani
- Ghassan Kanafani
- Ghada Al-Samman
عنوان مقاله [العربیة]
رسائل الغرام لـ«غلامحسین الساعدی» إلى «طاهرة کوزه کرانی» و «غسان کنفانی» إلى «غادة السمان» (دراسة مقارنة فی أدب الاعتراف)
چکیده [العربیة]
الأدب الاعترافی هو فرع من الأدب الذی یشتمل علی الأعمال التی تحکی عن السیرة الشخصیة للکاتب بطریقة ما. عادة ما تعتبر رسائل الحب بین الکتاب والشعراء والمشاهیر من هذا الفرع وتکون جذابة للغایة وتجذب انتباه القارئین. هذا حدثٌ یمکن مشاهدته فی جمیع ثقافات وآداب الأمم، ولم یکن الأدبین الفارسی والعربی مستثنینِ من هذا الأصل. تعتبر رسائل غلامحسین الساعدی، الکاتب الإیرانی إلى طاهرة کوزه کرانی وغسان کنفانی، المقاتل والکاتب الفلسطینی إلی غادة سمان، من أکثر التراث الرومانسی خلودا فی الأدبین الفارسی والعربی. هذه الرسائل لا تمثل عملا شعریًا فحسب، بل تمثل کذلک مزیجًا من الاعتراف والحب المشتعل والحنین إلى الماضی، وتظهر قوة وعظمة الحب الذی یصیب الجمیع بغض النظر عن القوة والشخصیة والفخر وما إلى ذلک. هذه الدراسة المقارنة تبحث عن تکوین الحب والعاطفة فی هذه الرسائل معتمدة علی المنهج الوصفی والتحلیلی. هذه رسائل یمکن من خلالها فهمُ جانب آخر من حیاة هذین الکاتبین بالدقة والصدق المختبئیِن فیها، ویمکن بواسطتها الکشف عن شخصیة وحیاة هذین العاشقین المغرمین من خلال نافذة أخرى. التجنبُ عن الرصانة الزخرفیة والأقنعة الزائفة، التنافس على الحب والبکاء والمعاناة من أجل الابتعاد عن الحبیب، فی انتظارها وخوفها من فقدانها، ورؤیة الحبیبة فی موضع أعلى، کتابة رسالة کعلاقة موضوعیة بین الحب والطلب من الحبیبة بالمعاملة بالمثل من أهم المواضیع المشترکة فی رسائل هذین الکاتبین البارزین الإیرانی والفلسطینی.
کلیدواژهها [العربیة]
- الاعترافی
- رسائل حب
- غلامحسین الساعدی
- طاهرة کوزه کرانی
- غسان کنفانی
- غادة السمان