نوع مقاله : مقاله پژوهشی
چکیده
دو شاعر متعهّد و اجتماعی مصر و ایران؛ یعنی امل دنقل و شفیعی کدکنی، «خورشید» را به عنوان نمادی نو در مفاهیمی چون عدالت، آزادی، حقیقت و... به کار گرفتهاند. با نگاهی به شعر این دو شاعر درمییابیم که نماد خورشید، پیامآور امیدها، آرزوها و آرمانهای از دست رفته یا دست نایافتنیای است که غبار تیرۀ ابرهای ظلم و بیعدالتی و جهل، چون پردهای در مقابل تشعشع انوار حقیقت و عدالتپرور خورشید قرار گرفته است. هر دو شاعر تأکید میکنند؛ تنها راه برونرفت از این سایههای تاریک و ظلمانی، کنار زدن حجابهایی است که فراروی خورشید تابان حقیقت و عدالت قرار گرفته است. از سوی دیگر، خورشید در شعر این دو، بازتاب روشنی از عشق، محبّت و انسانیت است که در مقابل آن، سیاهی و تاریکی قرار دارد که آن هم بازتابی از ظلم و کینه و ددمنشی میباشد که انسان معاصر به آن دچار شده است. با توجّه به اهمیّتی که بازشناسی مسائل سیاسی و اجتماعی و بازخورد نمادین آن در فرآوردههای ادبی ملل دارد، این مقاله سعی دارد با رویکردی تطبیقی به بررسی کاربرد نماد خورشید، که یکی از پر بسامدترین نمادهای ادبی - اجتماعی در شعر این دو شاعر است، بپردازد.
.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
البحث عن رمز الشمس فی أشعار أمل دنقل وشفیعی کدکنی
چکیده [English]
بسبب سیطرة الإختناق وهیمنة الأنظمة الإستبدادیة علی المجتمعات، خاصة مجتمعات العالم الثالث، معظم الشعراء کانوا مضطرین لاستخدام الرمز فی أشعارهم حتّی یعبروا بواسطته عن الحرّیة وأفکارهم حول العدالة ومکافحة الظلم بصورة رمزیة؛ من هذا المنطلق استخدم شاعران ملتزمان من مصر ومن ایران، أمل دنقل وشفیعی کدکنی رمز الشمس فی إطار رموز جدیدة للعدالة والحریة والحقیقة؛ إضافة إلی الموضوعات السیاسیة والإجتماعیة استخدما رمز الشمس للتّعبیر عن عواطفهما وأحاسیسهما کالحب والحیاة وأیضا لتعبیر عن الآمال ومیولهما. فیعالج هذا المقال رمز الشمس فی اشعار هذین الشاعرین معتمدا علی القیاس والمقارنة بینهما.
کلیدواژهها [English]
- الکلمات الدّلیلیّه: أمل دنقل
- شفیعی کدکنی
- الشمس
- الرمز
- الشّعر العربی والفارسی المعاصرین