نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 طالب الدّکتوراه فی فرع اللّغة العربیّة وآدابها، جامعة بوعلی سینا، همدان، ایران
2 أستاذة مشارکة فی قسم اللّغة العربیّة وآدابها، جامعة بوعلی سینا، همدان، ایران
3 أستاذ فی قسم اللّغة العربیّة وآدابها، جامعة تربیت مدرس، طهران، ایران
چکیده
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
موضوع بررسی تصویر بیگانه در ادبیّات منجر به شکل گیری علم تصویر یا تصویرشناسی گردید. تطبیقگران فرانسوی این علم را بنیان نهادند و آن را به عنوان روشی برای بررسی تصویر منعکس شده از ملّتهای بیگانه در آثار ادبی بر اساس اصول مورد اتفاق خود برگزیدند. مهمترین این اصول عبارتند از: حالتهای خوانش دیگری و عوامل مؤثر در تصویرپردازی. بررسی های تصویرشناسی از جلوة ادیب به نام «من» و بیگانه به نام «دیگری» در متن ادبی پرده برمیدارد و در نتیجه به شناخت آن دو می انجامد، شناختی که پژوهشگر را درآشنایی با ملّتها و فرهنگ، تمدّن، عادت و سنّت مربوط به آنها یاری می نماید؛ بنابراین از اهمیّت قابلتوجهی در بین پژوهشهای ادبی برخوردار است. با توجه به این اهمیّت در پژوهش حاضر تصویر عضدالدوله امیر بویه ای ایرانی در شعر دو شاعر عرب متنبی و ابن نباته سعدی بررسی شده است و این بررسی به منظور آگاهی از آنچه آن دو دربارة خود به عنوان من عربی ترسیم کردهاند و نیز پی بردن به آنچه درباره آن امیر به عنوان دیگری ایرانی در شعرشان ثبت نمودهاند، صورت گرفته است. نتیجه بررسی بیانگر آن است که تصویرسازی از دیگری در شعر متنبی تحتتأثیر دوری از وطن و ملّیگرایی قرار گرفته است درحالی که تصویرسازی از او در شعر ابن نباته از ایدئولوژی مخالفت و منافع شخصی متأثر شده است؛ بنابراین جلوه من و دیگری با ویژگیهای خاصی در شعر هر یک متمایز گردیده است با وجود این هر دو شاعر در خوانش دیگری بر اساس شرایط مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و... از تحریف منفی به تحریف مثبت گرایش یافته‌اند.
کلیدواژه‌ها [English]
عنوان مقاله [العربیة]
The Manifestation of Arabic “I” and Persian “Other” (A Case Study: Azed Al-doleh of Bouyeh) In Motanabi and IbnNabateSa’di’s Poetry
چکیده [العربیة]The study of the strange image of the “Other” in literature gave way to the formation of “imagology”. The French comparatists were the founders of this new branch of study in Comparative Literature. They used it as an approach for the analysis of the reflected picture of foreign people in literary works. Its basic tenets are: the moods of reading “Other”, and the effective factors in imagology. The study of imagology sheds lights on the name of the author as “I” and foreigner as “Other” and consequently makes it familiar. This recognition helps the researcher to become familiar with peoples, cultures, civilizations, habits, and traditions. Therefore, this approach is of prime importance in literary studies. The present study tries to analyze the manifestation of Arabic “I” and Persian “Other” in Motanabi and IbnNabateSa’di’s poetry through this prism. This study elaborates upon the picture that these two poets have presented as Arabic “I” on the one hand, and the picture of Amir as Persian “Other” in their poetry, on the other hand. The results show that imagology of “Other” in Motanabi’s poetry is influenced by being away from home and nationalism, while IbnNabateSa’di’simagology is under the influence of the ideology of disagreement and personal benefits. Therefore, the manifestation of “I” and “Other” is distinguished by particular features. However, these two poets in reading of “Other”, on the basis of political, social, and economic conditions, have moved from negative distortion and positive distortion.
کلیدواژه‌ها [العربیة]
)