Research Paper
خلیل بیک زاده
Volume 6, Issue 23 , February 1438, Pages 1-23
Abstract
AbstractNarratology and especially time issue in narration is one of new knowledge of literary criticism and narration in the recent decades. Time is the main element of story and text in the linear alternation of events in the story. The French man Gérard Genette is one of most successful theorizing ...
Read More
AbstractNarratology and especially time issue in narration is one of new knowledge of literary criticism and narration in the recent decades. Time is the main element of story and text in the linear alternation of events in the story. The French man Gérard Genette is one of most successful theorizing of time narration who has presented his theory in three forms, “order, continuity and frequency”, Julia Keristeva also believed that the time of narration and the text time classify into two forms; linear and periodical , as matter of fact, the linear one is dramatic and the text time is narrative. This study examines the short story entitled Baad Az Zohr Sabz by Mostafa Mastoor and Dumah Vd Hamed by Tayeb Saleh, Sudanian well known novelist, it aims to assign the time element, linear time and periodical time due to descriptive-analytical methods of comparative literature, in order to show the frequent lapse of time, the closeness of two theories in narration (periodical time) and dramatic (linear) are almost common in two works due to Gérard Genette’s time-line and Keristeva’s periodical time out of this fact that Dumah Vd Hamed is more narrative especially due to Keristeva’s periodical time.
Research Paper
محمود حکم آبادی
Volume 6, Issue 23 , February 1438, Pages 25-50
Abstract
چکیدهاصطلاح و گسترة معنای «اندوه» در عرفان اسلامی ـ ایرانی، از جایگاهی رفیع برخوردار است و از میان آثار شاعران معاصر، در شعر سهراب سپهری نمود و جلوۀ بیشتری یافته ...
Read More
چکیدهاصطلاح و گسترة معنای «اندوه» در عرفان اسلامی ـ ایرانی، از جایگاهی رفیع برخوردار است و از میان آثار شاعران معاصر، در شعر سهراب سپهری نمود و جلوۀ بیشتری یافته و بسیار پربسامد است. آشکار است که اندیشۀ عرفانیِ سهراب در سرودههایش، او را از دیگر معاصرانش کاملاً متمایز میکند؛ لیکن یافتن مشرب و منشأ دیدگاههای عرفانی او بهدشواری قابل درک و دستیابی است. در این جُستار، معنا و مفهوم «اندوه» در شعر سهراب با دیدگاهها و آموزههای عرفان اسلامی، مطابقت و بررسی شده است. یافتههای این پژوهشِ توصیفی تحلیلی که بر اساس رویکردِ ادبیّات تطبیقی و مطالعات میانرشتهای تدوین گردیده است، گواه آن است که به دو دلیل، عدمِ مطابقتِ کاملِ مفهومِ «اندوه» در شعر سهراب با عرفان اسلامی ثابت شد؛ نخست اینکه در عرفان اصیل، «فاصله» وجود ندارد و بر «وصل» تأکید میشود، درصورتیکه در شعر سهراب، تأکید بر وجود فاصله است. دودیگر اینکه دستیابی به «حقیقت اصیل» در شعر سهراب، ناممکن و محال است، در حالی که در عرفان اسلامی اینچنین نیست.
Research Paper
سید حسین سیدی
Volume 6, Issue 23 , February 1438, Pages 51-68
Abstract
مدرنیسم در وسیع ترین مفهوم آن ،با ایده های نوآوری ،پیشرفت،وبه روز بودن مقارن بوده است ونقطه ی مقابل ایده های کهن ،کلاسیسیسم وسنت است.مدرنیسم با دوچهره ی فناورانه واندیشگانی ...
Read More
مدرنیسم در وسیع ترین مفهوم آن ،با ایده های نوآوری ،پیشرفت،وبه روز بودن مقارن بوده است ونقطه ی مقابل ایده های کهن ،کلاسیسیسم وسنت است.مدرنیسم با دوچهره ی فناورانه واندیشگانی در تاریخ بشر ظهور کرده است.آن چه را که امروزه مدرنیسم می نامیم،همان دستاوردهای ژرف سیاسی ،اجتماعی،اقتصادی،فکری وفرهنگی در تمام حوزه های حیات فردی وجمعی است.هدف این پژوهش خوانش تطبیقی در مفهوم مدرنیسم در حوزه ادبیات معاصر عرب از دیدگاه دوشاعر ونظریه پرداز در این حوزه می باشد.حوزه پژوهش دیدگاه نوگرایانی چون ادونیس ویوسف الخال است .روش بررسی تحلیل تطبیقی دو شاعر از خلال اظهاراتی است که این دو در آثارشان به آن اشاره کرده اند .حاصل ویافته ی این بررسی آن است که ادونیس والخال در باب لزوم مدرن شدن وحضور مدرنیسم ادبی در ادب معاصر به ویزه شعر اتفاق نظر دارندولی در کم وکیف این حضور اختلاف نظرهایی در دیدگاه آن دو یافت می شود.مهم ترین وجه تمایز این دودیدگاه آن است که ادونیس رویکردی معرفت شناختی به مدرنیسم دارد ولی الخال رویکرد وجود شناختی
Research Paper
علی رضا شهرستانی; حمیدرضا زهره ای; حجت اله عسکری کاشانتویی
Volume 6, Issue 23 , February 1438, Pages 69-83
Abstract
أثر النّصوص الدّینیّة من القرآن الکریم ونهج البلاغة للإمام علی (ع) فی الأدبین الفارسی والعربی أمر واضح لا غبار علیه. وقد انعکست بصماتها فی آثار الشّعراء والأدباء لا شکّ ...
Read More
أثر النّصوص الدّینیّة من القرآن الکریم ونهج البلاغة للإمام علی (ع) فی الأدبین الفارسی والعربی أمر واضح لا غبار علیه. وقد انعکست بصماتها فی آثار الشّعراء والأدباء لا شکّ أنّ الکلمات النّیرة الّتی نطق بها الإمام علی (ع) والّتی یجمعها نهج البلاغة فی طیاته ألهمت الشّعراء والکتّاب أکثر من أی کلام آخر سوی القرآن الکریم الّذی أوحاه الله علی نبیّه محمّد (ص). منذ أن انتشرت کلمات الإمام علی (ع) المنطویة تحت الخطب والرّسائل والحکم فی الأوساط الأدبیّة حاول کلّ أدیب أو شاعر أن یستقی من معینها الصّافی ومنهلها العذب ویأخذ من نصائح الإمام الغالیة وتوصیاته الثّمینة ما یصلح به العیوب الأخلاقیّة ویصحّح العادات السّیّئة. تأثّر کلّ من سعدی الشّیرازی وفرطوسی بکلمات الامام علی (ع) فی نهج البلاغة إلی درجة أنّه بإمکاننا القول إنّ معانیه السّامیة شکلت الهام لدی الشّاعرین.
Research Paper
حجت اله فسنقری; سهیلا اکبری
Volume 6, Issue 23 , February 1438, Pages 85-107
Abstract
تعتبر الرومانسیة الاجتماعیة فرعا من الأدب الرومانسی تعالج القضایا و المشاکل الإجتماعیة علی خلاف الرومانسیة الفردیة. سعاد الصباح الشاعرة الکویتیة و سیمین بهبهانی الشاعرة ...
Read More
تعتبر الرومانسیة الاجتماعیة فرعا من الأدب الرومانسی تعالج القضایا و المشاکل الإجتماعیة علی خلاف الرومانسیة الفردیة. سعاد الصباح الشاعرة الکویتیة و سیمین بهبهانی الشاعرة الفارسیة هما من الشواعر الناجحات اللائی جَرَّبنَ طیلة حیاتهن الرومانسیة الإجتماعیة. وإنّ هذا البحث یرمی إلی دراسة أهم أبعاد الرومانسیة الاجتماعیة فی شعر هاتین الشاعرتین فی ضوء المدرسة الأمریکیة من الأدب المقارن علی اساس المنهج الوصفی – التحلیلی لیجد المشابهات و المفارقات الموجودة فی شعرهما. و إنّ الفقر، و التعاطف مع الفقراء، و الأنومیّة الإجتماعیة، و طلب الحریة، و الوطنیة، و الدفاع عن حقوق المرأة، و استخدام الطبیعة و مظاهرها کرمز فی تصویر المشاکل الجتماعیة علی اساس اطلاق العنان للعاطفة و الاحساس و الخیال من اهم المضامین المشترکة التی تنعکس فی أشعارهما إلا أنّ الإهتمام بالفقر و احوال البؤساء فی شعر سیمین أکثر ظهورا منه فی شعر سعاد فی حالة أن الوطنیة فی شعر سعاد أکثر بروزا منها فی شعر سیمین؛ و فی الدفاع عن حقوق المرأة نشاهد أن سیمین تدافع عن حقوق الزانیات و النساء المطرودات عن المجتمع ولکنّ هذه المیزة لا توجد فی شعر سعاد.
Research Paper
احمد لامعی کیو; سید مهدی ارفعی
Volume 6, Issue 23 , February 1438, Pages 109-132
Abstract
الحماسة هی نوع أدبیّ تتناول بأسلوب روائیّ موضوع البطولة وسیر الأبطال فی جوّ من الخوارق وتضخیم الأحداث التاریخیّة، ویغلب علیها الطابع الأُسطوریّ. إنّ فیلسوفَی الیونان ...
Read More
الحماسة هی نوع أدبیّ تتناول بأسلوب روائیّ موضوع البطولة وسیر الأبطال فی جوّ من الخوارق وتضخیم الأحداث التاریخیّة، ویغلب علیها الطابع الأُسطوریّ. إنّ فیلسوفَی الیونان أفلاطون وأرسطو، هما اللّذانِ حدّدا خصائص الملحمة تحدیداً فنّیّاً. یحاول هذا البحث أن یقارن بین الحماسة فی الأدبین الفارسیّ والعربیّ، مُعتمداً علی المَنهَج الوصفیّ و التاریخیّ، مبیّناً مواصفات الملاحم الإیرانیّة والعالمیّة الشهیرة. توصّلت الدراسة إلی نتائج مؤدّأها أنَّه لیس بین تلک الملاحم- بغضّ النظر عن بعض الأمور البسیطة- فروق أساسیّة. إضافةً إلی ذلک، یری الباحثون فی دراسات الأنواع الأدبیّة، أنَّه لاتوجد فی الأدب العربیّ ملاحم کالشاهنامة والإلیاذة ویرجع ذلک لأسباب ثقافیّة، إقلیمیّة، قومیّة ولغویّة. ولذلک، کان تستعمل الأعراب «ملحمة» بدل «حماسة» وکانوا یطلقون لفظة «الحماسة» علی الفخر وتعداد الفضائل. بعبارة أُخری نستطیع أن نقول إنَّ الملحمة فی الأدب العربیّ – قبل عصرنا الحاضر- لم تکن نوعاً أدبیّاً بعینه، بل تُذکَرُ ضمن الفخر والرثاء و... عادةً. وهذا لایعنی أنّ الأدب العربی تخلو من الحماسة کلّیّاً ولم یکن الأعراب یعرفونها علی الإطلاق فی العصور التاریخیّة المختلفة. ففی العصر المملوکی علی سبیل التمثیل لا الحصر، لقد حاول عدد من الشعراء الکبار أن یسدّوا هذا الفراغ بالملاحم الدینیّة، فنظموا أطول القصائد وأخصبها مضموناً فی تاریخ الإسلام والسیرة النبویّة، التی یُمکن تسمیتها بـ «الملحمة النبویّة»، بینما لا نعثر علی هذا النوع فی الأدب الفارسیّ.
Research Paper
علی رضا منوجهریان; فائقه محمدی
Volume 6, Issue 23 , February 1438, Pages 133-151
Abstract
الملخّص من أهمّ مظاهر التّقارب الفکری والثّقافی بین الأقوام والشّعوب، السّنن الأدبیّة المشترکة بما فیها أدب الشّمعة الّذی تجلّی منذ القدم فی أشعار بعض الشّعراء الفرس ...
Read More
الملخّص من أهمّ مظاهر التّقارب الفکری والثّقافی بین الأقوام والشّعوب، السّنن الأدبیّة المشترکة بما فیها أدب الشّمعة الّذی تجلّی منذ القدم فی أشعار بعض الشّعراء الفرس والعرب. إنّ هؤلاء الشّعراء صوّروا الشّمع فی آثارهم باستخدام الأسالیب الفنّیّة المختلفة وبإمکاننا الیوم أن نجعل أعمالهم الفنّیة عرضه للبحوث المتّصلة بالتّناصّ فی الأدب المقارن. إنّ من شعراء الشّمعة فی الأدبین الفارسی والعربی منوتشهری ومیکالی حیث أکثر ما استخدم منوتشهری فی وصف الشّمعة، الأجزاء والعناصر الطّبیعیة لکنّ المیکالی قد استفاد کثیراً من صناعة التّشخیص وشبّه الشّمعة بإنسان عاشق أو معشوق وقد یشترک الشّاعران فی تشبیهها بباقة ورد (أصفر) أو عاشق باک شاحب اللون. إنّ وجوه الإشتراک أو الإفتراق فی تعابیر وتشبیهات الشّاعرین وطریقة تفکیرهما بشأن الشّمعة صارت موضوع هذا البحث الّذی تمّ بدراسة مقارنة تحلیلیة. من نتائج هذا البحث، توسیع وتعمیق الأدب المقارن فی الشّرق وتقدیم مزید من وجوه التّبادل الثّقافی - الأدبی بین ایران والدّول العربیّة.
Research Paper
معصومه نعمتی قزوینی; صابره سیاوشی; لیلا جدیدی
Volume 6, Issue 23 , February 1438, Pages 153-182
Abstract
ظهر فی السّنوات الأخیرة اتّجاه جدید فی الشّعر وهو توظیف الشّخصیّات والمفاهیم الدّینیّة. کما ظهر هذا الاتّجاه فی شعر الشّعراء المعاصرین الإیرانیین والعرب. أساساً علی ...
Read More
ظهر فی السّنوات الأخیرة اتّجاه جدید فی الشّعر وهو توظیف الشّخصیّات والمفاهیم الدّینیّة. کما ظهر هذا الاتّجاه فی شعر الشّعراء المعاصرین الإیرانیین والعرب. أساساً علی هذا، تقوم هذه المقالة بدراسة الشّخصیّات الدّینیّة فی شعر شاعرتین نازک الملائکة وطاهره صفارزادة فی إطار المنهج التّوصیفی - التّحلیلی حتّی تُبیّن مدی اهتمام الشّاعرتین بتوظیف هذه الشّخصیّات. فهذا الهدف تمّ الوصول إلیه بتبیین مراحل تطوّر علاقة الشّاعر بالشّخصیّة أیّ مرحلة التّعبیر عن الشّخصیّة أو تسجیله ومرحلة التّعبیر بالتّراث أو توظیفه ثمّ قسّمنا أشعار الشّاعرتین علی هذا الأساس وقمنا بتحلیلها. إضافة إلی هذا ففی المرحلة الثّانیة تطرقنا إلى موقف الشّاعرتین من الشّخصیّة المستدعاة وعوامل نزوعهما إلی هذه الشّخصیّات. فمنجزات هذا البحث تدلّ علی توظیف الشّاعرتین للشّخصیّات الدّینیّة فی المرحلتین ولکن یتعلّق أکثر الشّخصیّات الدّینیّة فی شعر نازک الملائکة بالمرحلة الثّانیة وهی التّعبیر بالشّخصیّة ویتعلّق أکثرها فی شعر صفارزاده بالمرحلة الأولی وهی التّعبیر عن الشّخصیّة.
Research Paper
Volume 6, Issue 23 , February 1438, Pages 185-186
