The Analysis of the Concept of Death and Life in the Poems of Boland al-Heydari and Siavash Kasraie

Document Type : Research Paper

Authors

1 أستاذ فی قسم اللّغة العربیّة وآدابها، کلّیّة الآداب والعلوم الإنسانیّة، جامعة رازی، کرمانشاه، إیران

2 أستاذ مساعد فی قسم اللّغة العربیة و آدابها، کلّیّة الآداب والعلوم الإنسانیّة، جامعة رازی، کرمانشاه، إیران

3 طالبة ماجستیرة فی فرع اللّغة العربیة وآدابها، کلّیّة الآداب والعلوم الإنسانیّة، جامعة رازی، کرمانشاه، إیران

Abstract

Boland al-Heydari is one of the famous modernist poets of Iraq and Siavash Kasraie is one of the most famous contemporary Nimaei poets of Iran. Both of them lived in a period of chaos. On one hand, the heavy atmosphere of tyranny of Iran, then dominated by an authoritarian government, influenced on Sivash Kasraie’s thoughts; on the other hand, the outbreak of the second World War and the dictatorship of the Baathist Regime have greatly influenced Boland al-Heydari’s life. These events along with other bitter events strongly affected their political and social positions particularly their attitudes towards the concept of death and life in their poetry. Al-Heydari has a negative outlook towards life, so that his pessimism over life and his severe tendency to death are obvious in his poems. However, unlike his viewpoint, Kasraie has a positive view towards the social life insofar as when he expresses the social instabilities, the optimism is reflected in his poems. Nevertheless, the pressures and the social and political problems of life sometimes make him complain and express dissatisfaction with life. Kasraie in comparison with al-Heydari has a hopeful outlook towards life. Both poets treat life as unsustainable and regard death as the fate of all human beings, they present a grim picture of death and they find their welfare in embracing it. This study attempts to analyze the common themes as well as different positions about the most widely used concepts of death and life in the poems of these two contemporary poets due to their poetic evidences

Keywords


Article Title [العربیة]

دراسة إحتوائیة لفکرة الموت والحیاة فی شعر بلند الحیدری وسیاوش کسرایی

Abstract [العربیة]

.بلند الحیدری من مشاهیر الشّعراء العراقیین المتجدّدین وکما أنّ سیاوش کسرایی الشّاعر النّیمایی من أشهر الشّعراء الإیرانیین. إنّ هذین الشّاعرین کانا یعیشان فی عصر زاخر بالفوضی والظّلم. ترکت أجواء إیران الاستبدادیّة الّتی کانت تحت هیمنة حکومة دکتاتور تأثیراً جذریاً علی الرّوح المعنویّة فی سیاوش کسرایی کما أنّ وظهور الحرب العالمیّة الثّانیة وإنشاء الحکومة البعثیة، أثّرت فی بلند الحیدری تأثیراً عمیقاً. بسبب هذة الظّروف وجریانات الآخری تغیّرت حیاة ذاتی ومدنی ورؤیة الشّاعرین للمعنی الموت والحیاة. رؤیة الحیدری فی أشعاره رؤیة سلبیا إلی الحیاة فأصبحت کراهیّة الحیاة والرّغبة فی الموت واضحتین فی شعره. أنّ کسرایی عند التّفاقم الحیاة یعتقد أنّ الأمل هو أساس الحیاة ونظرة الیها نظرتاً ایجابیاً. فی حین هو یعبّر عن ضغط المشاکل وأجواء المجتمع التّدهوریّة، لکن الرّجاء لدی کسرایی أکثر وضوحاً بنسبة إلی الشّاعر العراقی. هما یعتقدان أنّ الحیاة متردّد وأنّ الموت هو مصیر البشریّة لا مردّ له وقد وجدا رفاهیتهما الدّائمیة فیه ورغباً فیه احیاناً. تحاول هذه الدّراسة أن تحلّل النّقاط المشترکة وأیضا الخلافیین فکرة هذین الشّاعرین المعاصرین، فی مجال الموت والحیاة مع ذکر الشّواهد الشّعریّة.

Keywords [العربیة]

  • الأدب المقارن
  • بلند الحیدری
  • سیاوش کسرایی
  • الموت
  • الحیاة
قرآن کریم.
أبوعلی، رجاء (2009).الأسطورة فی شعر أدونیس. دمشق: دار التّکوین للتّألیف والتّرجمة والنّشر.
جعفر، عبدالکریم راضی (1999). رماد الشّعر. الطّبعة الأولی، بغداد: دار الشّؤون الثّقافة العامة.
جعفر، محمّد راضی (1998).الإغتراب فی الشّعر العراقی الحدیث. دمشق: اتّحاد الکتّاب العرب.
حاجی­زاده، مهین و علی فضامرادی (1394). بررسی و تحلیل نوستالژی در شعر بلند الحیدری. فصلنامۀ نقد ادب معاصر عربی، 5 (8)، 90-107.
حسن­پور آلاشتی، حسین و مراد اسماعیلی (1388). تحلیل اسطوره­ها در اشعار سیاوش کسرایی (بررسی انواع و کارکردها و زمینه­های باززایی و خلق اسطوره­ها در دو مجموعة آرش کمانگیر و خون سیاوش). ادب‌پژوهی، 3 (9)، صص 89-106.
الحیدری، بلند (1980).دیوان بلند الحیدری. الطّبعة الثّانیة، بیروت: دار العودة.
-------- (1992).الأعمال الکاملة للشّاعر بلند الحیدری. الطّبعة الأولی، القاهرة: دار سعاد الصّباح.
السّکاف، ممدوح (1984). شاعریّة بلند الحیدری و - الوقت الضّائع. مجلّة الوسط، (247)، 46-57.
الصّائغ، یوسف (2006). الشّعر الحر فی العراق منذ نشأته حتّی عام 1958. دمشق: اتّحاد الکتّاب العرب.
عابدی، کامیار (1379). شبان بزرگ امید (بررسی زندگی و آثار سیاوش کسرایی). تهران: کتاب نادر.
عبداللهی، مهران (1385). سیاوش کسرایی و آرش کمانگیر او. مجّلة زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی اراک، 2 (6)، 99-116.
عبدالهی، منیژه (1386). گفت­و­گو در سه بعد. شیراز: نوید.
کوپا، فاطمه، نرگس محمدی­بدر، مصطفی گرجی و خیرالنساء محمّدپور (1394). کهن­الگوی قهرمان در منظومة آرش کمانگیر سیاوش کسرایی. فصلنامۀ ادبیّات عرفانی و اسطوره­شناختی، 11­ (38)، 165-197.
کیانی، رضا (1392). نقد تطبیقی هنجارگریزی معنایی در شعر معاصر ایران و عراق برمبنای الگوی لیچ (شاعران برجستة نیمة دوم قرن بیستم). استاد راهنما: علی سلیمی، کرمانشاه: دانشگاه رازی.
محلاّتی، حیدر (1394). بررسی تطبیقی شعر قاصدک اخوان ثالث و ساعی البرید بلند الحیدری. فصلنامۀ پژوهش­های تطبیقی زبان و ادبیّات ملل، 1 (1)، 65-83.
مسکوب، شاهرخ (1357).سوگ سیاوش (در مرگ و رستاخیز).چاپ پنجم، تهران: خوارزمی.
الملحم، عایدة کنعان (1998).بلند الحیدری فی الشّعر العربی المعاصر. کویت: دار سعاد الصّباح.
الورقی، سعید (1984).لغة الشّعر العربی الحدیث. بیروت: دار النّهضة العربیّة.