Document Type : Research Paper
Authors
1 PhD Student in Arabic Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, Persian Gulf University, Bushehr, Iran.
2 Associate Professor of Department of Arabic Language and Literature, Faculty of Literature and Humanit, Persian Gulf University, Bushehr, Iran
3 Professor of Department of Arabic Language and Literature, Faculty of Theology and Islamic Studies, Shahid chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran.
Abstract
Keywords
Main Subjects
Article Title [العربیة]
واژههای نشاندار و دلالتهای آن در اشعار ودیع سعادة و حافظ موسوی
Abstract [العربیة]در همۀ زبانها یک کلمه به عنوان کلمۀ هسته شناخته میشود، اما همین کلمه سرچشمۀ واژههای دیگری است که با حفظ همین معنى براساس دیدگاه گوینده/ نویسنده/ شاعر در فرمی نوین پدیدار میگردند که به آن کلمات نشاندار میگویند. ودیع سعادة و حافظ موسوی از جمله شاعرانی هستند که واژگان نشاندار همساخت و هممعنا در اشعارشان پربسامد است؛ تا آنجا که میتوان به کارگیری این واژگان را از ترفندهای ادبی اشعار دو شاعر دانست. این پژوهش که بر اساس روش توصیفی تحلیلی انجام شده است، سعی در بررسی ساختار واژههای نشاندار و بیان مهمترین معانی آنها در اشعار ودیع سعادة و حافظ موسوی بر اساس کاربرد آنها در مکتب ادبیات تطبیقی آمریکایی دارد. بررسی اشعار منثور این دو شاعر نشان داد که آنها علاوه بر جمله، واژههای نشاندار اشعارشان را در قالب ترکیبهای وصفی و اضافی با زبانی ساده و به دور از پیچیدگی عرضه داشتهاند. کلمات نشاندار اشعار دو شاعر یا برگرفته از جهان و شرایط جامعه است و یا متأثر از زیباییهای طبیعت است. از این روی، این دو شاعر با استفاده از تکنیکهای تشبیه و استعاره، واژهها و جملاتی نشاندار میآفریند و بدین ترتیب شرایطی را برای حضور مؤثر خوانندگان در متن و تبدیل متون خود به متون باز فراهم میآورند. به تصویر کشیدن رنج و درد انسان معاصر معنای غالب واژگان نشاندار این اشعار است.
Keywords [العربیة]