حسینعلی محفوظ، اوّلین دانشجوی دکترای خارجی دانشگاه تهران، پایان‌نامة خود را در رشتة زبان و ادبیّات فارسی بهراهنمایی بدیع‌الزّمان فروزانفر باعنوان «سعدی و متنبی»، در سال 1337، بهمنظور نشان‌دادن تأثیرپذیری سعدی از ادب عربی نوشت (ر.ک: مجلّة دانشکدة ادبیات، 1335: 94-95) و تعدادی از صاحب‌نظران، بهعلّت بی‌انصافی او درخصوص سعدی و تعصّب نسبت به ادب عربی، ادّعاهایش را نقد و بررسی کردند (برای نمونه ر.ک: مهدوی دامغانی، 1370: 28؛ محقّق، 1366، ج 3: 177-184؛ انوار، 1366: 347-403) (ر.ک: سبزیانپور و رضایی، 1392: 133-161).
)
