TY - JOUR ID - 90 TI - واکاوی معنای زمستان در دو شعر(عبدالصبور و شهریار) JO - کاوش نامه ادبیات تطبیقی JA - JCCL LA - fa SN - 2676-6515 Y1 - 2013 PY - 2013 VL - 3 IS - 9 SP - 57 EP - 82 KW - واژگان کلیدی: اجتماع KW - زمستان KW - شعر معاصر KW - عبدالصبور KW - شهریار KW - معنی­شناسی KW - واژگان KW - ادبیّات تطبیقی DO - N2 -   شعر معاصر عربی و فارسی بر آن است تا با استفاده از ظرفیت­های موجود در واژگان، تصویری روشن از دغدغه­های انسان معاصر، ارائه دهد. در این بین، شاعران به عنوان بخشی آگاه از اجتماع، ضمن وقوف بر این مهم، خود، روایتگـران قصـة حضـور انسان و کاوشگران معنا در دنیای واژگان­اند.   جستار حاضر بر آن است تا به این پرسش اساسی پاسخ گوید که با توجّه به پس­زمینه­های تاریخی و اجتماعی، واژگان چگونه می­توانند در شکل بخشیدن به فضای معنایی یک شعر، مؤثّر واقع شوند. به همین علت با انتخاب دو شعر از دو حوزة زبانی مختلف، به واکاوی معنایی مشترک پرداخته و کوشیده است تا کارکرد معنا را در «أغنیة للشتاء» صلاح عبدالصبور مصری و غزلی از محمدحسین شهریار، شاعر پارسی­گوی، بر مبنای کارکرد اجتماعی شعر، مورد بررسی قرار دهد. یافته­های این پژوهش نشان می­دهد که کارکردهای مختلف واژگانی در دو شعر، در راستای اعادة معانی مورد نظر، تأثیر گذار بوده و ضمن تأمین وجوه زیباشناسی، در عملکردهای انسانی و اجتماعی نیز توفیق داشته­اند.   UR - https://jccl.razi.ac.ir/article_90.html L1 - https://jccl.razi.ac.ir/article_90_bb633b1691489ed3d653ddc8a573f8e3.pdf ER -