TY - JOUR ID - 218 TI - واکاوی اندیشة دم غنیمت شمری خیّامی در شعر علی محمود طه مصری JO - کاوش نامه ادبیات تطبیقی JA - JCCL LA - fa SN - 2676-6515 AU - میرزایی, فرامرز AU - پروینی, خلیل AU - رحمنی, ابوالفضل AD - استاد گروه زبان و ادبیّات عرب دانشگاه بوعلی سینا همدان AD - دانشیارگروه زبان و ادبیّات عرب دانشگاه تربیت مدرس تهران AD - دانشجوی دکترای رشتة زبان و ادبیّات عرب دانشگاه بوعلی سینا همدان Y1 - 2015 PY - 2015 VL - 5 IS - 17 SP - 151 EP - 175 KW - واژگان کلیدی: دم غنیمت شمری KW - خوش باشی اپیکوری KW - خیّام KW - علی محمود طه DO - N2 - دم غنیمت شمری؛ به معنای پاسداشت لحظه‌ها، فراموشی تلخی‌های گذشته وکنارنهادن نگرانی‌های آینده، پدیده‌ای است معنایی در شعر خیّام که از نگرشی ژرف به جهانِ سربسته و پر رمز و راز شکل می‌گیرد و پرسش‌های وجودگرایانه از ویژگی‌های بارز آن به ‌شمار می‌رود. این مفهوم در شعر شاعران معاصر عرب، انعکاسی گسترده دارد، با این تفاوت که گاهی آن را با خوش‌باشی و لذّت­طلبی اپیکوری اشتباه گرفته و در حد یک کامجوی حسّی کاهش داده‌اند. علی محمود طه، شاعر مصری از آن دسته شاعرانی است که اصل اندیشة دم غنیمت شمری را از خیّام گرفته است، اما آن را در قالب مفاهیم حسّی بیان می‌کند. این پژوهش می‌کوشد تا نشان دهد؛ چگونه علی محمود طه با این اندیشة خیّامی آشنا شده و چه برداشت‌های انحرافی از آن در شعرش روی داده است؟ نگارندگان با چشم اندازی تطبیقی و روشی توصیفی-تحلیلی و با رویکردی انتقادی به پرسش‌های فوق پاسخ داده‌اند. یافته‏های پژوهش، نشان می‏دهد که علی محمود طه مستقیماً با منبع فارسی اندیشة خیّامی آشنا نبوده، بلکه با برداشتی الهام‏گونه از ترجمه‌های انگلیسی و عربیِ رباعیّات خیّام، رویکردی مادی گرایانه ولذّت طلبانه به این اندیشه دارد.   UR - https://jccl.razi.ac.ir/article_218.html L1 - https://jccl.razi.ac.ir/article_218_bcce5cf65c8bc3c0e74cb3e90b09967e.pdf ER -