TY - JOUR ID - 141 TI - بررسی تطبیقی نوستالژی در شعر أحمد عبد المعطی حجازی و نادر نادرپور JO - کاوش نامه ادبیات تطبیقی JA - JCCL LA - fa SN - 2676-6515 Y1 - 2011 PY - 2011 VL - 1 IS - 2 SP - 41 EP - 70 KW - واژگان کلیدی نوستالژی KW - شعر معاصر عربی و فارسی KW - احمد عبد المعطی حجازی KW - نادر نادرپور KW - ادبیات تطبیقی DO - N2 - نوستالژی یا دلتنگی برای گذشته، حالتی است روانی که به صورت ناخودآگاه در فرد آشکار و تبدیل به یک اندیشه می­شود. در زمینه­ی ادبیات، این حالت برای شاعر یا نویسنده­ ای رخ می­دهد که پیرو انگیزش­های فردی و اوضاع اجتماعی - سیاسی، دچار احساس دلزدگی از زمان حاضر می­شود و اندیشه­ی بازگشت به گذشته­ و خاطرات شیرینش را در سر می­پروراند و سپس شعر و یا نوشته­ی خود را آمیخته با فضایی غم­انگیز می­نماید.     احمد عبد المعطی حجازی و نادر نادرپور به عنوان دو شاعر پرآوازه­ی ادبیات معاصر عربی و فارسی و پرچمدار مکتب ادبی رمانتیسم، با توجه به شرایط فردی و اجتماعی زمانه­ی خود و با گریز از آن زمان، بخش عمده­ی شعرشان را آمیخته با غصه، حسرت و دلتنگی برای گذشته نموده­اند. نگارندگان در این پژوهش، با مطالعه­ی توصیفی و تحلیلیِ دفترهای شعری این دو شاعر، و با استناد به مکتب آمریکایی ادبیات تطبیقی، به بررسی و مقایسه­ی چگونگیِ نمود این اندیشه­ی شعری در شعر این دو شاعر پرداخته­اند. برخی از نتایج نشان داد که این دو شاعر، در مضامین نوستالژیکی، دوری از سرزمین، کودکی، معشوق، خانواده، آشنایان و آینده­ی آرمانی اشتراک دارند. همچنین ثابت شد که نوستالژی، سبک شعری دو شاعر را در عناصر تکرار، موسیقی، و اسلوب استفهام، تحت تأثیر قرار داده است.   UR - https://jccl.razi.ac.ir/article_141.html L1 - https://jccl.razi.ac.ir/article_141_8e23aee4c9445cbfbfb9eda95068be12.pdf ER -