@article { author = {حاجی هاشمی, زهرا and صاعدی, احمدرضا and گنجی, نرجس}, title = {«اغتراب المرأة» فی المجتمع البطرکیّ فی القصص القصیرة لِـ «زویا پیر‎زاد» و «هیفاء بیطار»}, journal = {Research in Comparative Literature}, volume = {7}, number = {26}, pages = {43-62}, year = {2017}, publisher = {Razi University}, issn = {2676-6515}, eissn = {2676-6523}, doi = {}, abstract = {الملّخصإنَّ النقد الاجتماعی أسلوب من أسالیب تحلیلیة تمّ استخدامه فی دراسة النصوص الأدبیة المعاصرة؛ فلهذا، بما أنّ االروایة و القصة کنوع من أنواع أدبیة تعکس فیهما الحوادث الاجتماعیة و ما یوجد فی المجتمع من التقالید العامة، تعدّا مجالتین مناسبتین للدراسات الاجتماعیة. یمکننا أن نقوم بدراستها فیهما معتمدین علی النقد الاجتماعی. بناء علی هذا، قد بادرت الروائیّات و القصصیاتُ المعاصرات إلی کتابة حول المواضیع الاجتماعیة حتی تبرزن المشاکل التی یواجهها الناس فی المجتمع. فلا شکّ أنّه أهم المواضیع الاجتماعیة التی ارتکز علیه الأدب النسوی هو هویة المرأة و اغترابها فی المجتمع العام و فی المجتمع الأبویّ علی وجه الخاص. فلذلک یهدف هذا المقال دراسة قضیة اغتراب المرأة فی المجتمع البطرکیّ معتمداً علی المنهج الوصفیّ - التحلیلیّ و الوجهة الاجتماعیة فی بعض قصص القصیرة لکاتبتینِ معاصرتینِ؛ کاتبة ایرانیة «زویا پیر‌زاد» و کاتبة سوریّة «هیفاء بیطار». فی هذه الدراسة التحلیلیة توصّلنا إلی أنَّ سلوک المرأة و اغترابها و عدم معرفتها حقوقها الانسانیة و مکانتها الاجتماعیة من أسباب الرئیسیة التی تمهد الطریق لسلطة الرجل علی حیاة المرأة و القهر علیها و تضییع حقوقها فی النظام الأبوی البطرکیِ.}, keywords = {«الکلمات الرئیسیة (الدلیلیة)»: الاغتراب,المجتمع البطرکیّ,هیفاء بیطار,زویا پیر‌زاد}, title_fa = {بررسی «ازخودبیگانگی زن» در جامعۀ پدرسالار داستان‎های کوتاه «زویا پیر‎زاد» و «هیفاء بیطار»}, abstract_fa = {چکیده نقد جامعه‎شناختی، یکی از روش‎های نقد ادبی، است که در تحلیل متون ادبی معاصر کاربرد دارد؛ بر این اساس، رمان و داستان، حوزه‎های مناسبی برای انجام مطالعات جامعه‎شناختی به شمار‎ می‎رود. در دوران معاصر، نویسندگان بزرگی از بانوان به نگارش رمان و داستان اقدام نموده‎اند و با پرداختن به موضوعات اجتماعی، سعی داشته‌اند مشکلات و مسائل زنان جامعة خود را مطرح کنند. بی‎شک یکی از مهم‎ترین موتیف‎های ادبیّات زنانِ نویسنده، پرداختن به مسئلة هویت زنان و بیگانگی آنان در جامعه و به‌ویژه جامعة پدرسالاری است. در این نوشتار، سعی شده است موضوع ازخودبیگانگی زن در جامعة پدرسالاری با رویکردی جامعه‎شناختی و به روش توصیفی - تحلیلی، در چند داستان کوتاه از دو نویسندة معاصر ایرانی و ‎سوری (زویا پیر‎زاد و هیفاء بیطار) بررسی و تحلیل شود. نتایج حاصله از بررسی داستان‎های این دو نویسنده (آن‌ها)، حاکی از آن است که در جامعة پدرسالاری، علاوه بر عقاید غلط حاکم و نوع نگرش جامعه نسبت به زن، شیوه‎های رفتاری زنان و عدم آگاهی از حقوق و جایگاه انسانی خود در جامعه، از دلایل اصلی سلطة مرد بر زندگی زن و از بین بردن حقوق مادّی و معنوی وی و سرانجام ازخودبیگانگی او محسوب می‎گردد. ازخودبیگانگی، بر کیفیّت زندگی زن تأثیر‎ می‎گذارد و باعث می‎شود که زن، معناداری و احساس رضایتمندی و شادکامی را در زندگی کمتر تجربه کند. این دو نویسنده، سعی داشته‎اند شرایط زندگی زنان جامعة خود را نشان دهند و نوعی آگاهی و بیداری در زنان ایجاد نمایند.}, keywords_fa = {داستان کوتاه,ازخودبیگانگی,جامعة پدرسالار,هیفاء بیطار,زویا پیر‎}, url = {https://jccl.razi.ac.ir/article_680.html}, eprint = {https://jccl.razi.ac.ir/article_680_212a753df54aa77e3ccaee56cca35812.pdf} }