@article { author = {Abavisani, Hosain and Pourhasan, Omid}, title = {دراسة أسلوبیة لصورة الحلاّج فی شعر أدونیس وشفیعی کدکنی قصیدتا: «مرثیة الحلاّج» و«حلاّج» نموذجاً}, journal = {Research in Comparative Literature}, volume = {6}, number = {24}, pages = {1-21}, year = {2017}, publisher = {Razi University}, issn = {2676-6515}, eissn = {2676-6523}, doi = {}, abstract = {الأسلوبیة هی النّظریّة الّتی تعتمد علی إنتاجات العلوم المختلفة من أمثال علوم البلاغة وتاریخ الأدب وعلم اللّغة وغیرها. وتبدأ الأسلوبیّة فی تحلیلها للنّص الأدبی من المستویات الجزئیة حتّی تصل إلی المستویات الکلّیة. الاهتمام بالتّراث واستخدامه لإثراء العمل الأدبی یعدّ من أهمّ التّکنیکات الّتی یستفید منه الشّعراء المعاصرون. والتّراث الصّوفی هو الجزء الأهم من التّراث. وهذا بسبب خاصیة المعانیه المتعدّدة، إمّا فی النّصوص الصّوفیة أو فی شخصیّاتها. ولهذا یصبح التّراث الصّوفی قادراً علی خلق الصّور الشّعریة. ویعتبر حسین بن منصور الحلاّج من أشهر الصّوفیین وذوی شخصیّة متعدّدة المعانی. تهدف هذه المقالة إلی دراسة أسلوبیة لقصیدتی «مرثیة الحلاّج» لأدونیس و «الحلاّج» لشفیعی کدکنی فی المستوی اللّغوی والأدبی والفکری، تساهم فی الکشف لقراءة الشّاعرین للحلاّج. وبناءً علی هذا، اتّضح أن شخصیة الحلاّج عند أدونیس هو أسطورة البعث والولادة المکرّرة وهو عند شفیعی کدکنی أسطورة المقاومة والمعارضة للحکومة الظّالمة. وقد سار المقال فی تحلیل شخصیّة الحلاّج فی شعر کلا الشّاعرین علی منهج یونغ النفسی.  }, keywords = {الأدب المقارن,التّصوف الإسلامی,حسین بن منصور الحلاّج,أدونیس,شفیعی کدکنی,الأسلوبیة}, title_fa = {سبک‌شناسی «تصویر حلاّج» در شعر ادونیس و شفیعی کدکنی (مطالعه موردپژوهانه: دو سروده«مرثیة الحلاّج» و «حلاّج»)}, abstract_fa = {سبک‌شناسی، دانشی است که تلاش می‌کند از یافته‌های علوم مختلف، مانند بلاغت، تاریخ ادبیّات، زبان‌شناسی و... بهره گیرد. این دانش، در روند بررسی و تحلیل متن، از خردترین لایه که آواهای متن باشد، آغاز می‌کند و در نهایت سعی می‌کند به سطح فکری متن برسد. یکی از مهم‌ترین روش­هایی که شاعران معاصر از آن بهره می‌گیرند، گرایش به سنّت و بهره‌گیری از آن، جهت غنا بخشیدن به اثر خویش است. از جمله مهم‌ترین بخش سنّت، میراث صوفیه است که به خاطر دارا بودن ویژگی چندمعنایی – چه در متون صوفیانه و چه شخصیّت‌های صوفیه - یکی از توانمندترین ابزارهای موجود برای آفرینش تصویر شعری است. حسین بن منصور حلاّج نیز یکی از این شخصیّت‌های چندمعناست. این مقاله، سعی دارد تا با بررسی سبک‌شناختی دو شعر از ادونیس و شفیعی کدکنی، در سطوح زبانی، ادبی و فکری، تصویر و خوانش متفاوتی را که این دو شاعر از حلاّج ارائه می‌دهند، آشکار سازد. بر این اساس، مشخّص می‌شود که حلاّج برای ادونیس، اسطورة رستاخیز و ولادت مجدّد و برای شفیعی، اسطورة پایداری و مقاومت در برابر نظام ستمکار پهلوی است؛ افزون بر این، در پژوهش حاضر، در تحلیل شخصیّت حلاّج از روش یونگ نیز بهره گرفته است.}, keywords_fa = {ادبیّات تطبیقی,تصوّف و عرفان اسلامی,حسین بن منصور حلاّج,ادونیس,شفیعی کدکنی,سبک‌شناسی}, url = {https://jccl.razi.ac.ir/article_598.html}, eprint = {https://jccl.razi.ac.ir/article_598_99c569a6683e8cbdf5a438a41a17dee0.pdf} }